در این یک هفته ای که از این ماه گذشته، یک سری چیز ها به چشم آمد که قصد بیان آن ها رو دارم:
1-اول از همه چیزی بود که امشب دیدم، جلوی ایستگاه صلواتی یه مسجدی رفته بودم تا یه چیزی بر بدن بزنم، چند تا بچه هم بودن که داشتن با کتری های داغ چایی میریختن، یکی از اون بچه ها به اون یکی که در حال خنده بود گفت" محرمه هااااا"
2- در مسجد و به هنگام بیان احکام و همچنین سخنرانی، آن شخصی که در حال صحبت کردن بود، باعث خنده مردم میشد سپس از همه عذرخواهی می کرد.
3- یه نکته ای که در مورد هیئت میدون خودمون به ذهنم میرسه اینه که اسم ش رو به جای "هیئت متوسلین به حضرت علی اصغر" بذاریم " رستوران علی اصغر" . علت آنکه موقع زنجیر زدن و عزاداری جمعیت چشم گیر نیست ولی موقع شام یهو سبز میشن. البته غذاش رو که من نمیدم ولی بازم ....
4- یه سری از اساتید دانشگاه هم بودن که توی باغ نبودن و همچنان توی این هفته اعمال فشار می کردن اگرچه وظیفه فعلی ما درس خواندن است ولی بازم ...
5- یه پسری رو دیدم که اومده بود هیئت، توی کل مراسم داشت با گوشیش بازی می کرد.
6- یه چیزی که توی این چند وقت خیلی باحال بود، این بچه هایی بود که توی هیئت ها پیدا میشدن.به شدت با نمک بودن. به تقلید از بقیه می پرداختن که نتیجه ش ته خنده بود.
7- شکرخدا هر سال هیئت های شرق تهران بیشتر میشن و آدم موقعی که از خیابون رد میشه قشنگ متوجه میشه که اوضاع از چه قراره، برعکس محله های سمت دانشگاه که کلا مثل سیب زمینی میمونن. البته این هیئت های سطح شهر یه بدی دارن و اونم اینه که صرفا یه طبلی ست و یه سری افراد که زنجیر میزنن، و الا چیزی به اطلاعات آدم اضافه نمی کنن
به قول یکی از دوستان، تنوع ماه های اسلامی خیلی جالبه، یه ماه روزه ، یه ماه عزا، یه ماه شادی...
